Żurawina

Żurawina (Oxycoccus, ang. cranberries) Rodzaj krzewinek należący do rodziny wrzosowatych, obejmujący 4 gatunki występujące na półkuli północnej. Żurawiny charakteryzują się cienkimi, płożącymi pędami o liściach zimotrwałych i drobnych, różowych kwiatach. Owocem jest soczysta jagoda o barwie czerwonej. W Polsce rośnie żurawina błotna (Oxycoccus quadripetalus), charakterystyczna roślina torfowisk, także uprawiana. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jej kwiaty na długich szypułkach mają koronę o płatkach bladoróżowych, odwiniętych w dół. Czerwone, zimotrwałe jagody nadają się do spożycia dopiero po pierwszym mrozie, są kwaśne, bogate w witaminę C, cenione w przetwórstwie.





Żurawina błotna to krzewinka, której gałązki - łodyżki płożą się po powierzchni torfowiska. Ciemnozielone, połyskujące listki są trwałe. W czerwcu żurawiny zakwitają różowymi kwiatkami. Zdjęcie kwitnących żurawin wykonano w pierwszej połowie czerwca.
Cechy wyróżniające: łodyżka pełzająca, nitkowata, cienka, odlegle ulistniona, do 1 m długości. Liście małe, zimotrwałe, drobne, 0,1 - 1,2 cm dł. , skórzaste, jajowate lub jajowatoeliptyczne, brzegami podwinięte, z wierzchu zielone, od spodu sinobiałe. Kwiaty zwieszone, po 2 - 3 na szczytach gałązek, długoszypułkowe. Płatki w dół odwinięte, o,7 cm dł. i 0,3 cm szer.; działki kielicha 4 dzielne, brzegiem omszone; podkwiatki łopatkowate, brzegiem owłosione, osadzone zwykle powyżej połowy długości szypułki kwiatowej. Jagoda kulista, czerwona, o średnicy ok. 1 cm. Występuje na torfowiskach, w bagnistych rowach, na gruntach wilgotnych i kwaśnych.